Popularne wśród elektroników określenie "CMOS-y" używane jest jako synonim cyfrowych układów logicznych z serii 4000 i 4500. Nazwa ta została wzięta od technologii ich wykonania charakteryzującej się tym, że stopnie wyjściowe układów zbudowane są z komplementarnych tranzystorów MOS. Mimo tego, że pierwsze układy z tej rodziny zostały opracowane jeszcze w latach 60-siątych ubiegłego stulecia (a więc śmiało możemy je zaliczyć do staroci) do dzisiaj cieszą się dużą popularnością i nadal mają wielorakie zastosowania. Trudno wręcz sobie wyobrazić budowanie bez nich większości układów i urządzeń elektronicznych. Układy z tej rodziny różnią się od układów z rodziny TTL rozkładem wyprowadzeń, chociaż często spełniają dokładnie te same funkcje. Podstawową ich zaletą w porównaniu do układów TTL jest bardzo mały pobór mocy na bramkę wynoszący w stanie statycznym zaledwie około 10nW. Są one również znacznie bardziej elastyczne pod względem wymaganego napięcia zasilania, gdyż może się ono zawierać w przedziale od +3 do +15V (dla TTL zaledwie +4,75 do +5,25V). Podstawową ich wadą jest natomiast to, że w porównaniu do układów TTL są stosunkowo powolne, czas przejścia sygnału przez bramkę wynosi około 20ns (dwukrotnie więcej niż wynosi dla najwolniejszych układów TTL !!!). Nowszą generacją tej rodziny układów są serie 74HC4000 i 74HCT4000. Są one znacznie szybsze (ok. 8ns), ale za to mają niższą tolerancję napięcia zasilania. Dla układów HC zawiera sie ono w przedziale od +2 do +6V, dla HCT +4,5 do +5,5V. Układy 74HCT są wersją przystosowaną do pracy na poziomie logicznym TTL dzięki czemu mogą doskonale współpracować z całą rodziną 74xxx. Bliższe dane oraz aplikacje układów z rodziny CMOS możesz znależć na stronach www znanych producentów układów z tej serii np. Philips, STMicroelectronics, Fairchild, Texas Instruments ... itd (niestety po angielsku).

Poniżej możesz zobaczyć rodzaje obudów stosowanych dla tych układów. Obudowa typu DIP (Dual-in-line-Pins) jest stosowana w przypadku montażu przewlekanego (to znaczy do wlutowania nóżek układu bezpośrednio do otworów płytki drukowanej lub włożenia go do podstawki). Obudowy typu SOP mają układy przeznaczone do tak zwanego montażu powierzchniowego (nazywa się je często układami typu SMD od angielskiej nazwy Surface Mount Device).